Opieka nad wnukami w granicach rozsądku

Zdarza się, że dziadkowie są zbyt mocno obciążani przez rodziców dziecka, którzy automatycznie traktują dziadków na emeryturze jako darmową opiekę nad dzieckiem dostępną siedem dni w tygodniu. Jak uniknąć takiej sytuacji? Jak odmówić opieki nad wnukiem, nie narażając się na wywołanie konfliktu?

Większość seniorów cieszy się z nowej roli, jaką przynosi ze sobą fakt zostania dziadkami. Dzięki temu otwiera się nowy etap w ich życiu. Mają możliwość obcowania z dzieckiem, wpływają na wychowanie nowego pokolenia w rodzinie, doświadczają wszystkich radości płynących z posiadania wnucząt. Bardzo często sami chętnie się deklarują do pomocy nad maluchem. Chcą też czynnie uczestniczyć w opiece nad nim i cieszą się ze spędzania czasu z wnukiem. Czasem jednak taka pomoc wymyka się spod kontroli i z czasem staje się po prostu obowiązkiem, w dodatku wymagającym wielu poświęceń.

Pierwszą, najważniejszą rzeczą, jest samodzielne ustalenie własnych granic i możliwości. Jeżeli senior jest aktywny, cieszy się dobrym zdrowiem, uwielbia swoje wnuki i ma z nimi świetny kontakt, może mu odpowiadać nawet codzienna kilkugodzinna opieka nad wnukiem w czasie przebywania jego rodziców w pracy. Jeśli takie rozwiązanie pasuje dziadkom, rodzicom i dziecku, nie ma w tym nic złego i nie należy z góry oceniać tego jako wykorzystywanie dziadków. Taka sytuacja może być odbierana negatywnie bardzo pochopnie, każda rodzina jest inna i ma prawo ustalać własne zasady wspólnego funkcjonowania. Jest to przykład sytuacji, w której dziadkowie faktycznie zastępują przedszkole, jednak wszystkim to odpowiada i są z tego zadowoleni.

Wyznaczenie granic w opiece nad wnukami

Jaki może się pojawić problem? Dziadkowie mogą na przykład zaznaczyć, że w weekendy albo popołudniami będą się zajmować maluchem tylko w wyjątkowych sytuacjach. Mogą wtedy mieć swoje zajęcia, spotkać się ze znajomymi na brydża, wybrać się do teatru czy umówić z przyjaciółmi na Nordic Walking. Takie plany należy uszanować, bo każda osoba ma prawo do samodzielnego dysponowania swoim czasem i nie musi się nikomu tłumaczyć. Trzeba wówczas docenić, jak dużo dziadkowie dają od siebie podejmując się opieki nad wnukiem przez pięć dni w tygodniu i nie próbować wpływać na ich decyzje. Warto, żeby dziadkowie wyznaczyli granice swojego sprawowania opieki nad wnukiem. Nawet, jeżeli w danym momencie nie widzą takiej potrzeby i nie ma takiej konieczności. Da im to pole manewru na przyszłość, i możliwość ewentualnej odmowy w razie zaplanowania sobie czegoś innego. Również dzięki temu rodzice dziecka nie będą nadmiernie wykorzystywać życzliwości dziadków.

Senior ma prawo samodzielnie zarządzać swoim czasem

Bywa, że senior z jakiegoś powodu nie może lub nie chce poświęcać dużej ilości czasu na zajmowanie się wnukiem. Może to wynikać z relacji panujących w rodzinie, własnych obowiązków, czy też braku czasu. Tak, na emeryturze również można nie mieć czasu! Obecnie wielu seniorów jest bardzo aktywnych, uprawia sport, udziela się w Klubach Seniora i różnych organizacjach, uczestniczy w spotkaniach towarzyskich, bierze udział w zajęciach organizowanych przez Uniwersytet Trzeciego Wieku, poświęca czas swoim pasjom i tak dalej. Nie można wymagać od dziadka czy babci, żeby zrezygnowali ze swoich planów i zajęć rzecz opieki nad wnukiem. Dziadkowie nie mają obowiązku zajmować się wnukami! Wcale nie musi to świadczyć o czymś złym. Po prostu mają prawo do swojego życia, tak samo jak rodzice dziecka, którzy chcąc się realizować zawodowo i podejmować różne inne aktywności, nie zawsze mają czas zająć się dzieckiem.

Ze strony dziadków, którzy są aktywni zawodowo lub mają swoje zajęcia, na pewno dużą pomocą będzie zaoferowanie się do opieki nad wnukiem w nagłych przypadkach jeśli tylko będą mieli taką możliwość. Może to być też przykładowo opieka w weekendy na parę godzin, żeby spędzić z dzieckiem czas i wspólnie wyjść na lody czy na plac zabaw do parku. Rodzice malucha w tym czasie trochę odpoczną.

Kiedy dziadkowie próbują przejąć kontrolę nad wychowaniem wnuków

Istnieją także sytuacje, kiedy to dziadkowie szczególnie zabiegają o opiekę nad dzieckiem w jak największym stopniu, co niekoniecznie musi odpowiadać rodzicom. W takim przypadku również ważne jest wyznaczenie granic. Jeżeli rodzice mają możliwość w dużej mierze samodzielnego zapewnienia opieki dziecku, nie ma potrzeby, żeby większość czasu spędzało u dziadków. W przypadku, gdy dziadkowie źle na to reagują, uważają, że ich kontakt z wnukami jest niesłusznie ograniczany, należy im wytłumaczyć, że rodzice są najważniejsi w życiu dziecka. Nawet powołując się na własny przykład – zanim dzieci dziadków dorosły, później założyły własne rodziny, to oni byli najważniejsi w życiu swoich dzieci. Dziadkowie grają niezwykle istotną rolę w życiu dziecka. Jednak podstawą jego wychowania jest opieka rodziców i to oni powinni spędzać ze swoją pociechą najwięcej czasu. To wpływa na prawidłowy rozwój malucha i jego szczęśliwe dzieciństwo.

Często zdarza się, że po pojawieniu się nowego pokolenia w rodzinie, świeżo upieczeni dziadkowie zapominają, że w dalszym ciągu są przecież rodzicami. Zazwyczaj dzieje się to samoczynnie, nikt nie jest temu winny. Najwięcej czasu wszyscy poświęcają maluchowi, warto jednak nie zapominać o spotkaniach całą rodziną. Warto również, żeby babcia od czasu do czasu wybrała się ze swoją córką na kawę i pogaduchy, a teść z zięciem wyskoczyli na parę godzin na ryby w sobotni ranek. Trzeba pielęgnować także relacje ze swoimi dziećmi i ich małżonkami, uważać, żeby rodzina skupiona na maluchu nie zaczęła się oddalać od siebie. Najwięcej daje szczera rozmowa. Dzięki niej będzie możliwe szczęśliwe wychowywanie malucha w rodzinie, przy wspólnym udziale rodziców i dziadków dziecka; z zaznaczeniem, że to rodzice odpowiadają za opiekę nad dzieckiem. Dziadkowie mogą w tym uczestniczyć w takim zakresie i stopniu, jaki odpowiada im samym, rodzicom dziecka oraz samemu maluchowi.