Jak poradzić sobie z chorobą bliskiej osoby?
Często mówi się, że poważne i przewlekłe schorzenia to choroby całej rodziny, i jest w tym wiele prawdy. Zostało dowiedzione bez wątpliwości, że osoba posiadająca wsparcie wśród najbliższych lepiej znosi terapię leczniczą i ma więcej chęci do życia. Rodzina chorego, która pozostaje w silnych i dobrych relacjach również lepiej sobie radzi z taką sytuacją, a to z kolei stanowi nieocenione wsparcie i motywację dla osoby dotkniętej chorobą.
Wiadomość o chorobie przewlekłej swojej lub członka najbliższej rodziny jest jednym z najgorszych doświadczeń, jakie mogą spotkać rodzinę. W pierwszej chwili zawsze pojawia się niedowierzanie, czasem nawet zaprzeczanie przyjęcia do wiadomości tego faktu. Często człowiek próbuje znaleźć jakieś wytłumaczenie tego, że diagnoza jednak nie jest prawdziwa, na przykład doszło do pomyłki przy badaniu. Jeśli chodzi o seniorów w rodzinie, bardzo często są to tzw. choroby wieku podeszłego. Niezależnie od tego, czy samemu się zachorowało, czy też choroba dotknęła bliską osobę, najważniejsze w tej sytuacji jest wzajemne wsparcie najbliższych. Wymaga tego tak samo osoba chorująca, jak i jej najbliżsi. Jak poradzić sobie z chorobą bliskiej osoby, by stanowić dla niej wsparcie i samemu zachować dobrą kondycję psychiczną? To bardzo ważne, ponieważ może zaważyć na powodzeniu leczenia.
Wsparcie w chorobie przewlekłej
Bardzo wiele osób w zetknięciu się z chorobą w swoim bliskim czy nawet najbliższym otoczeniu zupełnie nie wie, jak się zachować i jak to sobie poukładać. Wiadomo, że dopóki kogoś bezpośrednio nie dotknie taka sytuacja, to wcześniej raczej nie zastanawia się, jak ją zniesie. Nawet jeżeli jest inaczej i ktoś zastanawiał się już wcześniej, jak mogłoby wyglądać jego życie w zetknięciu z takimi okolicznościami, to rzeczywistość często weryfikuje ten pogląd i dzieje się zupełnie inaczej, niż można było zakładać. To, czy ktoś zdoła poradzić sobie z chorobą bliskiej osoby zależy od mnóstwa czynników. Nie wolno się poddawać, ponieważ często to właśnie postawa bliskich w dużej mierze determinuje to, ile sił znajdzie w sobie chory na walkę o swoje zdrowie i życie.
Na najbliższych ciężko chorego seniora spoczywa wielki ciężar. Na samym początku często stają przed decyzją, czy uświadomić chorego, jaki faktycznie jest stan jego zdrowia i jakie są rokowania. Trudno jest ocenić, co będzie właściwe i jaką podjąć decyzję. Szczególnie ma to znaczenie jeśli nie jest się pewnym, jak postąpić, by nie zaszkodzić a pomóc seniorowi. W dodatku, jeżeli choroba dotyczy kogoś najbliższego, np. rodzica, trzeba również zadbać o siebie – by nie wpaść w depresję i nie pogarszać dodatkowo i tak bardzo trudnej sytuacji.
Pozostaje jeszcze kwestia zapewnienia opieki choremu, jeżeli nie będzie konieczności jego dalszego pobytu w szpitalu. Temat ten jest bardzo trudny i kontrowersyjny. Zapewnienie opieki paliatywnej bardzo często daleko wykracza poza możliwości bliskich chorego i wiąże się z przekazaniem tego obowiązku specjalistycznej instytucji. Podjęcie decyzji o przekazaniu bliskiej osoby do ośrodka opiekuńczego czasami budzi niezbyt przychylne reakcje otoczenia. Zwykle wynika to z braku zrozumienia dla tego, jak trudna jest opieka nad ciężko chorą czy wręcz umierającą osobą.
Znaleźć swój sposób na poradzenie sobie z sytuacją
Sposoby na to, by znieść tak trudną dla rodziny sytuację – zarówno ciężką chorobę przewlekłą, długą i trudną rehabilitację, której rezultaty są niepewne czy końcowy okres nieuleczalnej choroby, kiedy wiadomo już, że danej osoby nie da się uratować – są niezwykle różne. Niektóre osoby przeżywają to w samotności, powoli układając sobie wszystko w głowie. Inni szukają pomocy w grupach wsparcia, rozmaitych fundacjach, nawet na forach internetowych. Te osoby, które wychodzą na zewnątrz ze swoim problemem i nie ukrywają go, zwykle szybciej godzą się z sytuacją i mobilizują do wspierania bliskiej osoby, nie skupiając się na swoim smutku.
W jeszcze innych przypadkach to chory razem z bliskimi wzajemnie dają sobie wsparcie. Dużo rozmawiają o nowej sytuacji i wspólnie stawiają jej czoła. Niezależnie od tego, w jaki sposób będzie się próbowało poradzić sobie z tak przykrą wiadomością, trzeba koniecznie pamiętać, że przede wszystkim cierpi osoba chora. Trzeba jak najbardziej starać się zapewnić jej największy komfort psychiczny, jaki tylko będzie możliwy w takich okolicznościach.
Trzeba pamiętać o tym, że o wiele łatwiej jest się poddać i załamać, niż potem pozbierać się i podnieść z tego stanu. Bardzo ważne jest to, aby uważnie obserwować chorego. Wsłuchać się w wysyłane przez niego sygnały, a następnie postarać się zaspokoić jego potrzeby. Jeżeli na przykład nie ma ochoty na rozmowę o chorobie, ale bardzo się interesuje zwykłymi, codziennymi sprawami w życiu rodzinnym, to tych tematów należy się trzymać. Jeżeli nie ma się siły na rozmowy na trudne tematy, trzeba poszukać seniorowi kogoś, z kim taka rozmowa będzie możliwa. Może to być chociażby inny członek rodziny czy psycholog. Wsparcie rodziny, obecność bliskich i pozytywna energia od otoczenia w udowodniony sposób pozytywnie wpływają na powodzenie kuracji medycznej i powrót chorego do zdrowia i sprawności.
